کد مطلب:314545 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:204
گوسفند گریه می کرد
خطیب بزرگوار حامی و مروج مكتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام حجت الاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ حسین حیدری كاشانی فرمودند:
یكی از برادران مورد اعتمادم از قول عبد صالح خدا، مرحوم حاج آقا فخر تهرانی نقل كرد كه در سال 1360 شمسی در خدمت حضرت آیة الله العظمی حاج سیدرضا بهاء الدینی جایی می رفتیم. در مسیر قصابی گوسفندی را خوابانیده بود ذبح كند، آقا با سرعت جلو رفت، دست مرد قصاب را گرفت و قیمت گوسفند را داد و فرمود: او را بگذارید محرم برای حضرت ابوالفضل علیه السلام سر ببرید. قصاب هم پذیرفت. بعد آقا به من فرمود: گوسفند گریه می كرد و می گفت من نذر حضرت ابوالفضلم. این ها می خواهند مرا در عروسی سر ببرند. [1] .
كتاب شریف چهره ی درخشان حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام را كه كتابی مفید و سودمند است مؤلف محترم در جمع آوری آن زحمت فراوانی متحمل شده عید غدیر سال 1417 هـ برابر با 1376 ش مطالعه می كردم، كرامات متعدد و بسیاری كه از آن وجود مبارك بروز و ظهور كرده، مرا به درخواست از حضرتش مشغول نموده گفتم:
كرامت كن به ما عباس عباس
بده ما را شفا عباس عباس
نموده قلب ما را تیره و تار
معاصی خدا عباس عباس
چنان در كفر و عصیانم كه گوئی
ندارم من حیا عباس عباس
ز بی دستی چو شد كار تو مشكل
شدی مشكل گشا عباس عباس
جوانمردان عالم را تو دادی
ز خود درس وفا عباس عباس
ندارد عالم ایجاد چون تو
توئی رمز صفا عباس عباس
چو دادی جان خود را بهر جانان
به جان كردی تو جا عباس عباس
به مولایت كه مولای دو كون است
ز اصحاب كسا عباس عباس
[ صفحه 505]
نگاه مرحمت بنما به مخلص
بود كلب شما عباس عباس
وفای سگ اگر او را نباشد
به او بنما عطا عباس عباس
مس او با نگاهی كیمیا كن
تو را حق خدا عباس عباس
كرم بنما تن و جانم فدایت
مران از خود گدا عباس عباس
در تاریخ 20 ذی الحجه 1417 هـ مطابق با 8 / 2 / 1376 ش صبح با یاد و ذكر حضرت ابوالفضل با یا اباالفضل گفتم:
سرو جانم فدایت یا اباالفضل
بنازم من وفایت یا اباالفضل
ندیده چشم گردون در همه دهر
صفایی چون صفایت یا اباالفضل
زمین و آسمان و پهنه ی آن
بود خوان عطایت یا اباالفضل
هزاران لعن بر آنها كه بودند
پی جور و جفایت یا اباالفضل
مریض جسمی و روحی است مخلص
امید او شفایت یا اباالفضل
مران ما را از دربار رفیعت
محبان كن رعایت یا اباالفضل
در آن روزی كه وانفسا بلند است
تو ما را كن شفاعت یا اباالفضل
به جان تشنگان سقا تو ما را
به محشر كن سقایت یا اباالفضل
بود چشم امید ما به سویت
از اول تا نهایت یا اباالفضل
حسین حیدری كاشانی
تخلص به مخلص
یكی از برادران مورد اعتمادم از قول عبد صالح خدا، مرحوم حاج آقا فخر تهرانی نقل كرد كه در سال 1360 شمسی در خدمت حضرت آیة الله العظمی حاج سیدرضا بهاء الدینی جایی می رفتیم. در مسیر قصابی گوسفندی را خوابانیده بود ذبح كند، آقا با سرعت جلو رفت، دست مرد قصاب را گرفت و قیمت گوسفند را داد و فرمود: او را بگذارید محرم برای حضرت ابوالفضل علیه السلام سر ببرید. قصاب هم پذیرفت. بعد آقا به من فرمود: گوسفند گریه می كرد و می گفت من نذر حضرت ابوالفضلم. این ها می خواهند مرا در عروسی سر ببرند. [1] .
كتاب شریف چهره ی درخشان حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام را كه كتابی مفید و سودمند است مؤلف محترم در جمع آوری آن زحمت فراوانی متحمل شده عید غدیر سال 1417 هـ برابر با 1376 ش مطالعه می كردم، كرامات متعدد و بسیاری كه از آن وجود مبارك بروز و ظهور كرده، مرا به درخواست از حضرتش مشغول نموده گفتم:
كرامت كن به ما عباس عباس
بده ما را شفا عباس عباس
نموده قلب ما را تیره و تار
معاصی خدا عباس عباس
چنان در كفر و عصیانم كه گوئی
ندارم من حیا عباس عباس
ز بی دستی چو شد كار تو مشكل
شدی مشكل گشا عباس عباس
جوانمردان عالم را تو دادی
ز خود درس وفا عباس عباس
ندارد عالم ایجاد چون تو
توئی رمز صفا عباس عباس
چو دادی جان خود را بهر جانان
به جان كردی تو جا عباس عباس
به مولایت كه مولای دو كون است
ز اصحاب كسا عباس عباس
[ صفحه 505]
نگاه مرحمت بنما به مخلص
بود كلب شما عباس عباس
وفای سگ اگر او را نباشد
به او بنما عطا عباس عباس
مس او با نگاهی كیمیا كن
تو را حق خدا عباس عباس
كرم بنما تن و جانم فدایت
مران از خود گدا عباس عباس
در تاریخ 20 ذی الحجه 1417 هـ مطابق با 8 / 2 / 1376 ش صبح با یاد و ذكر حضرت ابوالفضل با یا اباالفضل گفتم:
سرو جانم فدایت یا اباالفضل
بنازم من وفایت یا اباالفضل
ندیده چشم گردون در همه دهر
صفایی چون صفایت یا اباالفضل
زمین و آسمان و پهنه ی آن
بود خوان عطایت یا اباالفضل
هزاران لعن بر آنها كه بودند
پی جور و جفایت یا اباالفضل
مریض جسمی و روحی است مخلص
امید او شفایت یا اباالفضل
مران ما را از دربار رفیعت
محبان كن رعایت یا اباالفضل
در آن روزی كه وانفسا بلند است
تو ما را كن شفاعت یا اباالفضل
به جان تشنگان سقا تو ما را
به محشر كن سقایت یا اباالفضل
بود چشم امید ما به سویت
از اول تا نهایت یا اباالفضل
حسین حیدری كاشانی
تخلص به مخلص
[1] سيري در آفاق زندگاني آية الله العظمي سيد رضا بهاء الديني، نوشته حيدري كاشاني، ص 358.